Amsterdam'dan... I | From Amsterdam... I

Bu yazıyı 8 dakikada okuyabilirsiniz...

Merhaba. Biraz ara verdim, soluklandım geldim. Birkaç anıma göz atıp seçim yapmak üzere oturdum. Kararımı Amsterdam’dan yana kullanıyorum. Bugün, birkaç günde kanımca dolu dolu geçirdiğim güzel anılardan bahsedeceğim. Başlayalım.

Amsterdam'a hazırlıklar...

İtalya'daki bazı spontan gezilere benzemeyeceğinden dolayı, daha fazla plan gerektiriyordu Amsterdam. Planlı bir kimse olduğumu düşününce, keyifle planımı uygulamaya koymak üzere önce bilet bakmaya başladım. Düşük bütçeli havayolları tüm Avrupa’yı adeta örümcek ağı gibi sarmış vaziyette de olsa, bazen uçuş bulmakta zorlanabiliyorsunuz. Bir ay kadar öncesinden biletimi 50 Euro’ya aldım. 10-15 euro'lara uçuş yaptıktan sonra, 50 euro biraz tuzlu da gelse, Avrupa’nın güneyinden bir diğer ucuna gidiş için fena sayılmazdı. Gidene kadar türlü planlar yaptım, kimisine uydum kimisi de başka bahara kaldı. Uçuş gününde, sabahın erken saatlerinde Roma’ya doğru çok sevdiğim otobüs yolculuklarından biri daha başlıyordu. Uçak öğlen saatlerinde idi. Otobüs doğrudan havalimanına gidiyordu ve havalimanına yaklaşmak üzereyken İstanbul trafiğini aratmayan bir yoğunluk başladı. Kaptana sordum, sıkıntı yok yetişiyoruz dedi. Nitekim, kaptan kadar soğukkanlı bir vaziyette ulaştık havalimanına. Bundan sonraki detaylar rutin işlemlerle devam etti. Koltuğumun uçağın sağ tarafında bir cam kenarı olduğunu hatırlıyorum, yanımda da iki Türk öğrencinin olduğunu. İstanbul’da bir üniversiteden Erasmus öğrencisi olarak Roma’ya gelmişler. Kendileriyle sohbetimden geriye kalan hatıratlar bu kadar.

Dam Meydanı

İlk İzlenimler...

Amsterdam’a indiğimizde beni hayli büyük bir havalimanı karşıladı. Uçaktan inişimden otobüslere ulaşmama kadar on beş dakika civarı zaman geçmiştir. Çok büyük bir havalimanı Schiphol, ayrıca da aşırı kalabalık. Havalimanının bu vaziyetini hatırlayınca, aklıma geçtiğimiz günlerde ''Amsterdam’ın artık dünyada turistik tanıtımlarının yapılmayacağı, çünkü şehre gelen turist sayısında son beş yılda iki katından fazla artış olduğu'' gazete haberi geldi. Adamlar haklı demekten başka bir şey söylemek de mümkün değil. Nitekim, şehrin her yanı sinir bozucu vaziyette kalabalık. Fakat Amsterdam o kadar güzel ki, ve olumsuz düşüncelerden sizi öyle bir arındırıyor ki, huzurun sesini dinlemekten başka hiçbir şey sizi ilgilendirmiyor. Neyse, attım kendimi bir Mayıs gününün Amsterdam’ına. Havalimanından çıktıktan sonra hemen karşıda sıra sıra bekleyen onlarca otobüsten birine atladım. Şehrin ulaşım ağından bahsetmeye bile gerek yok. Kusursuz! Kırk yaşlarındaki güler yüzlü ve sıcakkanlı sarışın bir kadın şoföre, bir şey danışmamla, native-like* İngilizcesi ile cevap vermesi bir oldu. Sonra öğrendim ki, Avrupa’da İngilizcenin en iyi konuşulduğu ülkelerin başında geliyor Hollanda. Bırakın ikinci dil konuşabilmeyi, ikinci dilde aksansız ve akıcı konuşmayı dahi çözmüşler.

Öğleden sonra şehir merkezine vardım, ve aylar öncesinde biletimi alırken ayırttığım hostele doğru yola çıktım. Hostelden söz açılmışken, şunu da belirtmek isterim. Şehrin en turistik bölgelerinde, her hostel el yakacak düzeyde olduğundan, ben de merkezin göbeğinde bir yerlerde kalmayı tercih etmediğimden, Jordaan bölgesinden bir hostel ayırtmıştım. Sonrasında dedim kendime, güzel yermiş yahu… Bu bölgeyle ilgili detayları sonraki yazıma saklıyorum... Birkaç günlük evime vardığımda hava çoktan kararmıştı. Şehrin binlerce kanalının bir tanesinin yanından yürürken içeriye doğru sapınca sağda kalıyordu bu hostel. Hostele girdim, beni samimi bir resepsiyonist karşıladı. Kendisi işlemleri yaparken etrafa göz attım. O anda, şaşırtıcı bir bilgi gözüme çarptı resepsiyon bankosunda. Şehrin nüfusunun 800 bin civarında olduğu, bisiklet sayısının ise 880 bin olduğu yazıyordu. Bu bilgiyle orada geçirdiğim günlerde fazlasıyla yüz yüze gelecektim. Zira, bisikletlere dikkat etmezseniz kaza geçirmeniz olası bu şehirde. Bisiklet sürücülerinin çoğunluğunu yerel halk oluşturuyor ve öylesine profesyoneller ki, siz sağa sola bakana kadar vın diye önünüzden geçiveriyorlar. O anda sizin en ufak hata yapmanız da onları biraz fazla sinirlendirebiliyor. Şehir,Venedik gibi de değil, Venedik’te şehrin girişinden sonra araç alımı yasak. Amsterdam’da ise, en genişinden en darına, her sokağa bin bir türlü araç girebiliyor. Öylesine yoğun bisiklet nüfusunun yanına bir de araç ve turist trafiği eklenince Amsterdamlıların turistlerden neden bu kadar hoşnut olmadığı da ortaya çıkıyor tabi.

Dört kişilik odama çıktım. İçeride halihazırda uyumakta olan huysuz bir sırt çantalı vardı. Zira, ışığı uzun süre açık tutmam kendisini rahatsız etmişti. Oda, kutu gibiydi, her şey milimetrik hesaplanmıştı. İki adet ranza karşılıklı duruyor, sol taraflarında da o güne kadar hiçbir hostel odasında karşılaşmadığım bir lavabo bulunuyordu. Üstümdekileri odaya atıp, keşif yapmak ve bir şeyler atıştırmak üzere dışarı fırladım. Şehir, beni hoş geldiniz dercesine bir sağanak ile karşıladı. Sanki mevsimler şaşırmıştı. Baharın ortasında kışı yaşadım resmen o akşam. Bu değişik karakterli hava, sonraki günlerde de devam etti. Dam meydanına gidene kadar sırılsıklam oldum. Kendimi hızla o günlerin hızlı ve ucuz kurtarıcısı Burgercıya attım. Bünyemi ısıtıp, karnımı doyurdum. Sonra da uzun olacak ertesi güne hazır uyanmak için hostele doğru yürümeye başladım.

Jordaan, Vondelpark & Müzeler Bölgesi...

Ertesi günün sabahına önce yakın çevreyi keşfederek başladım. Jordaan bölgesindeki küçük kanallar ve sokaklar kendilerini cömertçe sunuyorlardı. Amsterdam’daki binlerce irili ufaklı kanalın her birinin adeta kendi karakteri var, hem birbirlerine benziyorlar hem de çok özgünler. Bohem sayılabilecek olan yerel halkın bir bölümü ise, kanallar üzerindeki evlerde yaşamayı tercih etmiş, ve bu kanal evleri de ziyadesiyle fazla. Bu evler stüdyo daireler gibi sanki, odalarından açılan balkonlarıyla kutu gibiler. Şehir, deniz seviyesinin altında kaldığı için kanalların üzerinde yükseliyor. Yüzyıllar öncesinden gelen çalışmalar neticesinde, sular altında kalmaktan kurtulmak için şehirdeki hemen hemen her binanın altına dikilen kazıklar ve inşa edilen köprülerle bir şaheser yaratmışlar. Zaten bir deyişte de geçer ya hani; ''Tanrı dünyayı, Hollandalılar ise Hollanda’yı yarattı.’’

Öylece aylakça yürüdüm sokaklarında Amsterdam’ın. Bir saat kadar sonra da, gittiğim her şehirde görmekten büyük haz duyduğum, o muhteşem parkına gittim; Vondelpark’a. Akşamdan kalan hava aynen devam ediyordu. ''Hava neredeyse yakıcı vaziyette sıcak, fakat tepemizde kara bulutlar var’’ demeye kalmadan da yağmur çiselemeye başladı. Bu haliyle Amsterdam bana çok tanıdık bir yeri hatırlatıyordu; Karadeniz’i! Vondelpark büyükçe, çevresinde göller ve devasa ağaçlar bulunan muhteşem bir park. Müzeler bölgesinde bulunan ve turistlerin hışmına uğradıktan sonra, Bayburt’tan Edirne’ye, ''I ❤…’’şeklindeki anıtlarla popüler kültürün büyük bir parçası haline bürünen IAmsterdam anıtının ikizini Vondelpark'ta gördüm. Bu anıt, hem Türkiye’de, hem dünyada sembol haline gelmişti, ben de ritüelden eksik kalmayarak fotoğraf çekildim orada. Böylesine büyük şehirlerde her bir atraksiyona tam bir gün ayırmak şehri iyice gezmeye ancak yeteceği için, yarım saat kadar zaman geçirdikten sonra, tekrar geri dönmek niyetiyle parktan ayrıldım.

Vondelpark

Yolum Müzeler bölgesine düştü. Bu bölge, adından da anlaşılacağı üzere müzelerin yoğunlukta olduğu, bir müze için kilometrelerce sıraların bulunduğu bir bölge. Önüme önce bir kuyruk çıktı, şaşkınlık ve merak içinde takip ettim kuyruğu. Ucuna bir baktım, Van Gogh Müzesi. Vardır bir hikmeti dedim ama içeri girmekten kendimi alıkoydum. Zira, kuyruğa girsem, müzeden çıkışım şehirden ayrıldığım dakikalara denk gelebilirdi. Yoluma devam ettim, bu kez de, lalelerle süslenmiş uzunca bir havuzun sonunda o muhteşem haşmetiyle yükselen Rembrandt müzesini gördüm. Bu müzedeki yoğunluk da farksızdı. Bir aralık, kuyruğa girmeyi denedim, fakat içimdeki ses, ‘’daha çok gidecek yer vaaar devam et, bekleme yapma’’ dedi. Burada belirtmem gerekir ki, müzenin kuyruğundan çok belirli bir bölgeye toplanmış kalabalık ilgimi çekmişti. Biraz yaklaşınca o meşhur ‘’IAmsterdam’’ anıtı olduğunu gördüm. O bölgedeki kalabalığın ve kendimin fotoğrafını aldım. Sonra da, haşmeti ve mimarisiyle göz dolduran Rembrandt müzesinin fotoğraflarını çekmeye koyuldum. Müzenin girişinde kemerler bulunuyor ve o kemerlerden doğruca karşıya çekip müzenin arka tarafına ulaşıyorsunuz. Ben de karşıya geçtim, arka taraftan da fotoğraflar aldıktan sonra yürümeye başladım.

Müze Bölgesi

İlk günden geriye kalanlar...

Hava açmıştı, tekrar parka doğru yola çıktım. Siz ne düşünüyorsunuz bilmiyorum ama böylesine alabildiğine yeşil parklarda öylece zaman geçirmek benim en sevdiğim etkinliklerden. Parkta biraz dolaştım, fakat baştan aşağı gezebilmem mümkün görünmüyordu. Bir süre sonra da çıkıp, yoluma devam ettim. İngiliz evleri gibi tuğlalı evlerin ve binaların arasından yürümeye koyuldum. Orada geçirdiğim zaman süresince Hollandalıların, İngilizlere olan benzerliklerini de fark etmedim değil. İlk gözüme çarpan benzerliklerse şunlardı; Evlerin mimarisi, caddelerin yapısı, insanların fiziksel özellikleri ve tabi ki iklimi. Kanalların kenarlarından öylece yürüyerek fotoğraflar çektim, banka oturdum düşündüm. Sessizliği dinledim, kendimi dinledim. Leidseplein’a doğru yola çıktım…

Amsterdam yazımın ilk bölümü burada bitti. Leidseplein bölgesi, Merkez Tren İstasyonu, Jordaan bölgesi ve daha fazlasından bahsedeceğim yazının ikinci bölümü ile yine buralarda olacağım.

Bir önceki Berlin yazıma buraya tıklayarak ulaşabilir, ve ne düşündüğünüzü benimle paylaşabilirsiniz...

Sevgiler.

Can.

*native-like: İkinci dili konuşan bir kişinin, bu ikinci dili ana diline yakın düzeyde konuşması.

You can read this article in twelve minutes...

Hi you all. I gave a break and I'm here again. I sat at the computer to decide what to write today, and I decided to write about Amsterdam. Today, I'm gonna talk about the memories I lived to the fullest during several days of Amsterdam trip. Let's begin.

Preparations for Amsterdam...

It is needed to make much more plans for Amsterdam compared to spontaneous trips of Italy. When I think that I am an organized person, I started to look for tickets from Rome to Amsterdam with pleasure. Even if all of the low budget airlines were all over the Europe, it is sometimes unable to find reasonable flights. I bought the ticket one month earlier than the trip and it was 50 euros. Even if 50 euros ticket fee seemed a bit much at first comparing my previous 10-15 euros-worth trips, it was okay to travel from the southern Europe to the Northern Europe. I made lots of plans till going there, I fit up with some of them, whereas I couldn' make some of my plans. One of my most favourite ways of transportation which is bus travel from my town to Rome was about to begin around the small hours of flight day. My flight was around the noon. The bus was directly going to the airport, and we were about to reach the airport. But traffic jam was so high that it was as equal as Istanbul traffic. I asked for driver's advice, he told me ''there is no problem, we are catchin''. Hence, we caught the flight as restrained as the driver. The other details following this continued routinely. I remember that my seat was at the right side of the plane, and there were two other Turkish students sitting next to me who were studying in Rome as exchange students. I just remember those details about them.

First Impressions...

A quite big airport greeted me once I landed. It took around fifteen minutes to reach the shuttle buses from the plane. Schiphol is a quite huge airport, and it is also quite crowded. When I just remember the condition of airport, I think about the news I saw on the web which exactly said that ''The touristic advertisements of Amsterdam is stopped due to the high rate of tourist coming to the city which has been doubled in around five years. There is nothing to say instead of they are right to do it. Amsterdam also has been always a hectic city. However, Amsterdam is so beautiful that and this city clears of those negative ideas from your mind so much that you become interested in peace but nothing. Anyway, I threw myself a day of Amsterdam, and I got in one of the shuttle buses just across the airport. The transportation network of the city is priceless! The sincere and blonde woman driver of the bus replied my question frankly with the native-like English. Then I learned that Netherlands is one of the lead countries of Europe in which English is spoken one of the best. Apart from mentioning to learn a foreign language, they even solved the accent and fluency problems occur in English language speakers in other countries of Europe.

I reached the city centre afternoon, and I hit the road towards to the hostel which I reserved months ago. Speaking of hostel, since the reasons which were is that every single hostel in the most touristic spots of the city centre were so pricey, and wanting to stay a little away from the city centre, I preferred to stay at Jordaan region of the city. After all those, I told myself that ''luckily I am staying there...'' I am gonna talk about the details of the region on my next article of Amsterdam. The sky was already cloud over when I reached the hostel. Hostel was at the right of the street which was just next to one of the thousands canals of the city. I went inside, and a receptionist welcomed me warmly. While she was making preparations for my stay, a description on the reception desk attracted my interest. It was exactly written on the description that ''the population of the city is around 800,000 while the bicycle population is 880,000. I came across with this fact practically while I was staying at this city. Yet, if you do not watch out bicycles in Amsterdam, it is quite possible to get a crash in this city. Bicycle drivers are mostly locals and they are so professional in this that they swooshes in front of you until you check the right and left sides, and if you make any kind of mistakes at that moment, they may act so aggressively. Amsterdam is also not like Venice. You cannot take your vehicles into the city centre in Venice, whereas you can take your vehicles everywhere including the smallest streets of Amsterdam. It reveals that the dense populations of bicycles are added into the vehicle and tourist traffic in the city which causes the dissatisfaction of the city locals as usual.

I went up the four-dorm room. There was already a backpacker sleeping. He became bad-tempered when I left the lights on for a while. The room was boxy. There were two bunk beds across each other and there were also a sink just left side of those bunk beds which I did not come across in any other hostels at all. I left all my belongings in the room and I went outside in order to explore the close places and to eat. The city welcomed me with a downpour. It was just like the reverse seasons. I experienced the harsh winter in the middle of spring in that night. This changeable climate continued on the following days of my stay. I soaked until I reached Dam square. I threw myself into the Burger place which was one of the quickest and the cheapest ways of eating back then. I warmed my body and I was full. Then, I started to walk towards to hostel in order to wake up fresh on the next day which will be quite long for me.

Museumplein

Jordaan, Vondelpark & Museumplein...

I started the next day by exploring the close areas. The narrow streets and the small canals of the city were showing themselves generously in the Jordaan region. The big and tiny thousands of canals of Amsterdam have the unique characters of their own. They are both similar and the different at the same time. Some of the locals, who can be regarded as bohemians for me, are living on the canal houses, and those canal houses are quite much in the city. Those houses are like studio apartments, they have the small balconies which are open to small rooms. Since Amsterdam is below sea level, the city rises above the canals. After working thousands of years, all the loıcals of the city at that time made a masterpiece by constructing the city with the bridges and the pile-supported. As the proverb also says that ''God created the world, but the Dutch created Netherlands''.

I just walked like a wanderer around the streets of Amsterdam. After an hour later, I went to Vondelpark which all the parks in any city are one of the main sightseeing spots for me to see. The weather was just like the yesterday night, and I was about to tell myself ''The weather is so hot but there are dark clouds on the sky'', and it started to drizzle. Amsterdam recalls me somewhere with this character; ''Blacksea region of Turkey''. Vondelpark is a pretty beautiful and huge park which consists of big lakes and tall trees. I saw the twin of the ''IAmsterdam'' sign at Vondelpark, which is already holding in the Museumplein, it became a part of the popular culture in Turkey and all over the world after Dutch people initiated it in the Netherlands. This sign became a symbol both in Turkey and in the Europe, and I took a photo there. I left the park after spending around thirty minutes due to the reasons that is enough to see this kind of spots in big cities spending at least one day-long and I also thought of coming back later there.

Vondelpark

I hit the road towards Museumplein. As the name suggests, this area is dense with the lots of museums and there are kilometers-long queues in that area. I saw a long queue and I followed it and I found the entrance of Van Gogh Museum. I thought it is worth to see inside but then I stopped myself. Yet, if I go inside, maybe I will go outside around my departure from the city. I continued and I saw the Rembrandt Museum which was quite majestic with her height and which were a pool ornamented with tulips just in front of the museum. This museum was also so crowded. For a moment I tried to join the queue but then my inner voice told me that ''Do not wait, go on, there are lots of places to see.'' I must express that there were an attractive crowded area in front of ''IAmsterdam'' sign instead of museum queue. I took a photo of the sign. Then, I started to take the photos of the majestic Rembrandt Museum. There were arches at the entrance of the building and when you pass thrugh those arches you will reach the back side of the museum. I went inside those arches and I took the photos of the arches from the back side. Then, I started to walk going away from there.

The memories left behind from the first day...

The weather was clear, and I started to walk to the Vondelpark again. I don't know what do you think but spending my time in those kind of parks which are all green is one of the main activities of mine. I walked around the park for a while, but it was not possible to see the all of the park. So, I went outside of the park after a while, and I walked. During my visit on Amsterdam, I also realized some similarities between British and Dutch cultures some of which are to have brick buildings, structures of the streets, physical appearances of the Dutch people and the climate of course. I have taken some photos while walking next to canals. I sat on a bench and I thought. I listened the sound of silence, I listened myself. Then, I hit the road towards Leidseplein...

The first part of my Amsterdam article is over. I will be around here with the second part of the article in which I will talk about Leidseplein Area, Centraal Station, Jordaan Area and so on.

You can read my last Berlin article by clicking here and you can share your opinions with me...

Regards,

Can.